Makale
Başkentte kolbastı oynamak başka
Meğer ne güzelmiş iyi futbol oynayan gurur duyulacak bir takıma sahip olmak. Artık her maç öncesi sonucunu değil maçta kimlerin nasıl oynayabileceğini kimlerin gol atacağını ve maçın sonunda kolbastıyı kimlerin oynayacağını düşünüyor konuşuyoruz. Bize bu duyguları yaşattığı için Trabzonspor!"a ne kadar güzel söz söylesek az.
Ankara deplasmanı zorlu bir deplasmandı evet. Geçen hafta Fenerbahçe önünde oynanan futbol çok umut verici, bir o kadar da başarılıydı. Sadece bunun üzerine bir şeyler koyabilirse Trabzonspor"un Ankaraspor"u yenmesi kolay olurdu. Genelde büyük maçlardan sonra bir bocalama olur takımlarda. Hele ki üstün bir futbol oynamış ve maçı elinden kaçırmışsan bunun sonucu olarak tedirginlik yada moral bozukluğu olabilir. Bu unsurları sadece büyük takımlar oynadıkları futbolla ortadan kaldırabilir. Görüldü ki, bu akşam Trabzonspor büyük sıfatına yakışır ne varsa sahada yapıyor, alması gereken puanı da 2 ? 0 gibi net bir skorla alıyor.
Sahada herkes yerinde yapması gerekeni fazlasıyla yaptı. Kalecisinden forvet hattına kadar, maçı kazanma adına büyük efor sarf ettiler ve görüldü ki bir istikrar yakalanmış takımda, takım ruhu, kazanma hırsı üst düzeyde tutulabiliyor 90 dakika boyunca.
Ankaraspor maçı zor bir deplasman. Oynadıkları futbol bu yıl gerçekten üst düzey. Bunun sonucu olarak kendi sahalarında olmanın avantajını kullanmak isterlerken daha 9. dakik da Gökhan Ünal"ın o jeneriklik golü geldi. Evet Gökhan zor olanı olanı seviyor, bunu öğrendik. Gol her yönüyle mükemmeldi. Golden sonra birkaç cılız Ankaraspor akınını seyrettik ama hiçbiri de Özer Hurmacının şutu hariç, tehlike denilecek boyutta değil idi. Ama Umut"un ve Gökhan"ın ayağından bir çok fırsatı kaçıran yine Trabzonspor oldu.
İkinci yarıda Takım kazanacağından emin bir havada kontrollü oyununa devam etti. Ankaraspor ikinci yarıya da hızlı başlayan taraftı. Uzaktan çektikleri birkaç şutla kalemizi yokladılar ama defans kurgusu okadar iyi kademe alıp öyle güzel ilk hamleler yaptıki gol fırsatı vermediler. Song ile Egemen"in muhteşem uyumu her geçen gün takımın en sağlam mevkii olmaya aday hale getiriyor defansı. Bunlara katkıda bulunan Serkan ve Cale de iyi olunca rakip takımlar ceza alanı içini hiç göremeden maç bitirmek zorunda kalıyorlar. Bunda orta sahada kesici rolünü üstlenen Hüseyin ve yanında oynayan Selçuk ? Colman ikilisinin alan daraltmadarı ve müdahaleleri de etkili bir rol oynuyor.
Yatara hep bildiğimiz gibi. Canı istediğinde neler yaptığını bize daima gösterdi. Bu maçta gününde değildi bu da vasatı aşmasına engel oldu. Umut"un golüyle iyice rahatlayan takım Alanzinho"nunda (Bizim Ali) maça dahil olmasıyla sahada samba yapmaya başladı. Takım artık Birleşmiş Milletler gibi ama illede sambacı tek antramanla maça çıkan Ali hünerlerini ilk günden sergilemeye başladı. Onu birde kolbastı öğrendikten sonra izleyelim.
Bir not; maç sonrası kolbastı yine çok güzeldi ama Yattara"nın moralsizliği dikkatlerden kaçmadı, aman haa, Alanzinho"da artık bizden biri ama Yattara"yı küstürmeyelim. Gerçekten Başkentte kolbastı oynamak çok güzeldi, zira bu kolbastı Başkentten Türkiye"nin her yerinde rahatlıkla izlenmiştir.
Henüz yorum yapılmamış.