ÅžALFED'MÄ° BAÅžARILI yoksa, TRABZON DERNEKL

Follow @dusuncemektebi2

Geçen hafta sonu Şalfed?in 3. Olağan Kongresi yapıldı. Mevcut başkan Harun Özdemir?in yeniden aday olmadığı kongrede 3 aday yarıştı ve Muzaffer Bayraktar, rakipleri Köksal Durmuş ve Erol Yanık?ı geride bırakarak başkanlığa seçildi. Türkiye?de kurulan ilk ilçe federasyonu ünvanına sahip olan Şalfed, doğrusu örnek bir kongre gerçekleştirdi ve ufak tefek diye tanımlayabileceğimiz aksaklıklar bile olmadı diyebiliriz. Bunun için aylardır çaba sarfeden eski başkan Harun Özdemiri can-ı gönülden kutlamak gerekiyor. Kongrenin ayrıntılarını önümüzdeki günlerde ilgili haberde bulabilirsiniz. Biz Şalfed üzerine acizane iki satır genel değerlendirme yapalım.

 

Horon ve eğlencede Trabzon?un ilçeleri arasında kimse Şalpazarlıların yanına bile yaklaşamaz demiştik. Kastettiğimiz şey en iyi horonu oynarlar, en iyi türküyü söylerler değil. Katılım ve horon becerisini birlikte değerlendirdiğimiz zaman bu kanaate varıyoruz. Şalfed?in geçmiş dönem faaliyet raporunun da büyük kısmını horon ve eğlenceyle ilgili etkinlikler oluşturuyordu. Eğri oturup doğru konuşalım, bunlar Şalpazarı?nın alameti farikasıdır. Şalpazarı tanındıysa bunlarla tanındı. Ancak gel gelelim, sivil toplum örgütü faaliyetleri sadece horon ve eğlence tertip etmekten ibaret değil. Hele söz konusu faaliyetlerin artık gönüllü aktiviteler olmaktan çıkıp iyiden iyiye zorunluluk haline geldiği ve federasyon kavramının çok fazla önem kazandığı günümüz Türkiye?sinde, Şalfed de artık başka alanlara yönelmelidir diye düşünüyoruz. Bu başka alanlar bilinmeyen şeyler değil, zaten sivil toplum örgütlerinin yerine getirmesi gereken görevler. Burstur, yardımdır, mülk edinip üye ve hemşehrilerinin faydasına sunmaktır, vs vs? Adaylar da bu durumun farkındaydılar ve üçü de vaatleri arasında bu gibi maddeleri saydılar.

 

Elbette bu yorumları yaparken, Şalpazarlıların Trabzonlular arasında ekonomik zenginlik açısından sonlarda yer aldığını gözden kaçırmıyoruz. Ancak toprak zenginliği konusunda Şalpazarı?ndan hiç farkı olmayan Çaykara, Maçka ve Tonya insanı bugünkü konumuna nasıl geldiyse, Şalpazarlılar da benzer ya da farklı legal yöntemlerle ekonomik açıdan daha iyi bir konuma gelebilirler, gelmeliler. Yoksa Muzaffer Bayraktar?ın kongrede dediği gibi gece davetiyesi satmaya çalışmaktan göbeğiniz çatlıyor ve sonunda gece yapmaktan vazgeçiyorsunuz. Netice itibariyle çok adaylı bir kongre olmasına rağmen en ufak bir gerginlik çıkmadan, barış ve kardeşlik içinde, bizi geleceğe dair umutlar veren bir Şalfed kongresini geride bıraktık. Muzaffer başkana ve kadrosuna başarılar diliyoruz.

Şimdi geçelim büyük federasyonumuza. Yani Trabzon Dernekleri Federasyona? 23 Mayıs?ta tek listeyle kongre yapıldı, mevcut başkan Nurettin Turan ve ekibi yeniden yönetime seçildi. Kongreden aylar öncesi başlayan kulis faaliyetleri herkesi germekten başka bir işe yaramadı ve tek adaylı bir kongre bile yeterince stres kaynağı oldu. Ne yalan söyleyelim, böyle bir kongreden sonra TDF yönetiminden eskiye nazaran daha aktif ve verimli bir çalışma dönemi bekliyorduk. Aradan tam beş ay geçmiş olmasına rağmen, bizzat gördüğümüz ya da işittiğimiz bazı ziyaretler dışında ya hiçbir şey yapmadılar ya da yaptılar da bizim haberimiz olmadı. Örneğin sayın başkan Nurettin Turan, Şalfed?in düzenlediği Otçu Şenliklerine oğlu Çağrı?yla birlikte gelmiş, oradan da İstanbul?un bir başka tarafında düzenlenen Çaykaralıların şenliğine gitmişti. Nurettin başkanı o günden sonra bir Mustafa Kemal Sayıl?ın evinde, bir de TDF Gençlik Kolları?nın iftarında gördük. Mutlaka bizim haberdar olmadığımız başka ziyaretler de gerçekleştirmişlerdir.

Kongrede duyurulan yeni dönem çalışma programının ana başlıkları şöyleydi: Gürpınar tesislerinin tamamlanması ve Ispartakule projesi için arsa temin edilip alınması, Trabzonlular için yaşlılar bakım evi yapımı, dernekler arası futbol turnuvası, Trabzon?daki kadastro sorunu hakkında çalışmalar yapma, kanser vak?aları hakkındaki çalışmaların devamı, 24 Şubat kutlaması yapacak dernekleri koordine etmek, derneklerle daha sık bir araya gelmek ve onlarla daha sağlıklı irtibat halinde olmak, gençlik meclisi oluşturmak, memlekete kültür turları düzenlemek, İstanbul?da yöre kültürünü gençlere tanıtmak ve aşılamak, eğitim panelleri düzenlemek, sürekli ve düzenli bir dergi çıkarmak.

Zaman akıp gidiyor. 3 yıllık dönemin 5 ayı geride kaldı. Bu konularda ne gibi gelişmeler olduğunu cidden merak ediyoruz. Eğer aramızda bir iletişimsizlik söz konusuysa bunu vebali bizde değildir. Defalarca temasa geçmeye çalıştık, her seferinde yuvarlak ifadelerle geçiştirildik. Kaldı ki esas olan gazetecinin sürekli arayıp rahatsız etmesi değil, haber kaynağının gazeteciyi bilgilendirmesidir. Davet eder ve/veya bilgilendirir de gazeteci görevini yapmazsa, o zaman vebal gazetecinin üstüne geçer.

Şalfed kendi yolunda mütevazi ama emin adımlarla yürüyor. TDF?nin durumu ise hayli tartışılır. Trabzon?un İstanbul?daki en üst düzey sivil toplum kuruluşunun bırakın başarısız bulunması, tartışılır olması bile kabul edilebilir değildir. Umut ve temenni ederiz ki, önümüzdeki günlerde kendilerinden iyi haberler alırız. Yoksa doğruyu da yanlışı da dile getirmek bizim vazifemiz. Vazifemizi yapmaktan da geri durmayacağız