Ozlemek de ozlenir

Bazen gitmek gerek . Bazen uzaklasmak . Bazen de donmek gerek .. Sebeb ?.. onemli degil .
Dort bir yanimiz Iletisim araclarinin gorunmeyen aglari ile orulmus.  Ceplerimize kadar giren telefon , tv , internet  bizi herseye hemen ulastiriyor .
Iletisim araclari gunumuzde haberlesmenin otesinde bir durum yaratmakta .
Bizim kusak  dagdan daga seslenerek haber ulastiran ,  yolculuklara cikarken yolcunun ardindan yola su doken  bir kusak . Ne kadar uzaga giderseniz gidin ardinizdan suyla yapilan rituel artik yok . Bu rituele gerek de yok. Cunku uzaga gitmekle uzaklasmis olmuyor insan . Bir sms ' bir mail .. mesafe kalmiyor.
Duygular uzaklikla beslenemiyor.
Uzakta olmanin  yogunlastirdigi duygularin edebi bir dile donustugu , gozyaslariyla islanarak gonderilen mektuplarin tadini bugun yasayamiyoruz.
Hangi mail ya da sms bu duygularin yerini tutabilir ki . Ya da faturalarimiz kabarmasin diye alelacele derdimizi anlatmaya calistigimiz telefonlar .  Bu mudur iletisim ?
Mesafeler ve ozlemler  hayatin uykusu gibi ..  insana  mola verdiriyor  , dinginlestiriyor ..
Bu molalarin beslenme kaynagi olan zaman insana guc katarak iletisim kanallarini
da aciyor.
Oysa simdi uzaklasmaya, ozlem duymaya  hayata mola vermeye firsat yok..
 Iletisimimiz ,  duygularimiz  iletisim araclariyla kusatilmis durumda ..
Agiz tadiyla uzaklasamiyor bile insan. 
Hasretin koynunda besledigimiz kavusmanin tadi kacti artik .
Teknoloji bize  kavusma  mutlulugunu cok goruyor