RÄ°ZE?YÄ° YIKMAKTI HAYALÄ°M

Follow @dusuncemektebi2

SN METENIN HASTLANMADAN ÖNCE RİZEM DERGİSİ İÇİN VERD?İ YAZIDIR

  Ne zaman Rize aklıma düşse suçluluk duygusuna kapılırım, utanırım?Dünyanın en güzel doÄŸal çevrelerinden birini ve yine dünyanın en güzel köy ve ÅŸehir mimarisini imha etmiÅŸliÄŸimizin hesabı benden sorulacakmış gibi? Oysa daha 1967-70 arasında lise öğrencisiyken bu cennet beldenin tahrip edilmekte oluÅŸu karşısında birkaç arkadaÅŸla beraber dertlenen sayılı Rize insanından biriydim. Tabii bu çaresiz bilinç, Kur?an-ı Kerim?deki ürpertici bir uyarının muhatabı olmama engel deÄŸil!?Sizden sadece zulmedenlere isabet etmekle kalmayan (zulme iÅŸtirak etmeyenleri de hedef alabilen) fitneden korkun!?Rize?nin doÄŸasına, mimarisine, kültürüne ve insanına; baÅŸta Rizelilerin neredeyse tamamı olmak üzere bütün Türkiye zulmetmiÅŸtir.Åžimdi bu büyük zulmün doÄŸurduÄŸu fitnenin içinde, kısmen veya tamamen masum olanlar da dâhil bütün Rizeliler kıvranıyorlar!Rize coÄŸrafyasının yaÅŸadığı afeti, 2005 yılında karşı kıyıdaki Soçi ÅŸehrini gördükten sonra Sabah gazetesindeki bir yazımda aÅŸağı yukarı şöyle özetlemeye çalışmıştım:?Bu iki ÅŸehir, aynı denizin iki karşı yakasında, hemen hemen aynı doÄŸa ÅŸartlarına sahip? Aradaki fark ÅŸu: Rize ÅŸehrinde yeÅŸil, betondan görünmez olmuÅŸ, Soçi?de ise korunan güçlü ve zengin yeÅŸil sayesinde beton görünmüyor.?Şüphesiz beton vahÅŸeti sadece Rize?nin vilayet merkezini ve kasabalarını imha etmiÅŸ deÄŸil, köyler bile iÄŸrenç yapılarla berbat olmuÅŸtur.Bugün 60?ına merdiven dayamış bir insan olarak Rize için bir tek teselli arıyorum:?Acaba gençliÄŸimde kurduÄŸum hayallerin benzerlerini günümüzde de yaÅŸayan Rizeli gençlerde görebilecek miyim??Peki, kurduÄŸum hayallerin merkezindeki ülkü neydi??1940?lardan sonraki bütün yapıları ile bu Rize?yi yıkarak aslına uygun yeni bir ÅŸehirleÅŸmeyi gerçekleÅŸtirmek!?EÄŸer Rizeli gençler içinde gönlünü böyle hayallere açanlar varsa umutlanabilirim.Yok, eÄŸer bu çirkinlik artık kimseye dert deÄŸilse, ört ki ölelim!Esasen uzun söze hacet yok!En azından benim, 1989?da yazdığım ÅŸiirden daha ileri sözüm olamaz!    

DENÄ°ZÄ°N DUDA?INDAN

 

Mekân o mekân hey koçum, zaman o zamandı

Mülküm deniz

Türküm deniz

Yüreğim dalga dalga, başım duman dumandı

Bendim öncü rençberi

Vahşi ve çılgın saflıkların

Hayat sorumsuzluÄŸun ÅŸaheseri

Elimin altındaydı yarın

Ufkum fetih rehberi

Seçme martılar kalemim, mürekkebim deniz

Uzay dolusu yazan bendim

Kaç gezegende şöhret oldum, kaçında aziz

Nice gökadaları yendim

 

Ben ki sağlıklı cehaletin en mükellef delisi

Tehlike eÄŸlencemdi

Tıfıl günümde güzelliğin efendisi, velisi

Dört mevsim, dört zevcemdi

Biri kardan avrat

Biri erguvan yanaklım

Biri yakan hoyrat

Biri altından konaklım

 

İlki eşref kuytularda düşüp kalktığım

Ne güzel badiremdi zemheri

Deli kan yünüm, ipliğimdi; sürat tığım

Zamanın bendim en kazak eri

Karşımda titreyen gelinlik, uçsuz bucaksız

Kıvrım kıvrım davet

Ben lapa lapa türkülerle uçan bacaksız

Kış, mutlu kıyamet

Ah ilk eÅŸim

Ak ateÅŸim

Şimdi lanet başına buyruk

Tepeden tırnağa sıyrık

Soluk beyazsın

Boşsun, ayazsın

 

Ya erguvan yanaklım,  can yeÅŸilim

Kırlangıç rüyalarından adresini aldığım

Üstünde sonsuza uçtuğum kilim

Yıldız saraylarında yürek yüreğe kaldığım

Ah sevgili, neydi o zümrüt etekler

Ucuna dalgacıkların ak dantel ördüğü

Hani topuklarına inen çiçekler

Ruhumun, öz cennetinden bir kesit gördüğü

Baharım

Gülzârım

Şimdi kokusuz bir hanımeli

Yok bahaya bir basmasın

Yanakların şuh çamur sürmeli

Bir hikâyelik yosmasın

  

Ya benim yakan hoyratım

Hayat içinde hayatım

Mavi sevdam

Kavi sevdam

Semavi sevdam

Dalyanım, kumsalım

Bitimsiz masalım

 

Ay dedenin fosfor koridorunda

Sen-ben deniz üstünde az mı gezerdik

Yumurtamız pişerdi kumun korunda

Gündüzleri birkaç okyanus yüzerdik

Yunus yunus yüzerdik

 

Ne oldu güzelim yaz, ne oldu sahil

Boynunda zincirin beton

Dalga kırmadasın şimdi sefil sefil

Altında bir teneke don

Şıngır mıngır oynarsın

Tenimde deÄŸil

Bedenimde deÄŸil

Ta beynimde kaynarsın

 

Sonuncusu altın konaklı yârimdi

Benim sarı güzüm

Efkâr rızkımdı, inceden bir verimdi

Ah ah iki gözüm

Ne ülkeymiş meğer hazan günleri

Her biri bir kitaplık meram olur

Derleyip toplasam o hüzünleri

Burdan öbür dünyaya bayram olur

 

Hâsılı iki gözüm, dört zevce yitirdim

Ve yedi iklim

Åžimdi Ä°stanbul?da bana hamsi diyorlar

Küfrediyorlar

Yine yiyorlar

Ben ki lebideryaya takılmışım

Yanık bir izmarit bırakılmışım

 

1989

 NOT :ÖMER LÃœTFÃœ METE BU YAZIYI BÄ°ZE VERDÄ°KTEN SONRA 1HAFTA SONAR KALP KRIZI GERCIRMIÅžTIR KENDÄ°SÄ°N EACÄ°L ŞİFALAR DÄ°LERÄ°Z?..