Batınilik ve Batıniler

Follow @dusuncemektebi2

“Tarihçiler, Bâtıni dinin esaslarını koyanların Mecusi çocukları olduÄŸunu zikretmiÅŸlerdir. Bunlar dedelerinin dinlerine meyyal idiler. Fakat Müslümanların kılıçlarından korktukları için inançlarını açıklamaya cesaret edemediler.

Kur’an ayetlerini, Peygamberin sünnetini kendi çıkarlarına göre tevil ettiler. (el Farku beynel Fırak) Bâtıniler dakik bir nizam kuramadılar. Sadece kadehçi lakabıyla maruf “Meymun b. Deysan” ve arkadaÅŸlarının marifetiyle yıkıcı esaslar koydular. Bu iÅŸi oÄŸlu Abdullah devam ettirdi. Bu adam habis yaradılışlı, düzenbaz, Åžeytana taÅŸ çıkaracak dehaya sahipti. Meymun, aslen güney Ä°ranlı bir dinsizdi. Hadisleri tahrif edip deÄŸiÅŸtiren dinsizler gurubunun reisiydi. Bu gurup dinsizlik, yıkıcılık ve her ÅŸeyi mubah sayma tarzındaki düsturlarını, Ehli Beyt’in etrafında toplanma adı altında umuma yayıyor, davetlerinin ana hatlarını bu perde ile örtmek istiyordu.

Daileri, hurafelerle uÄŸraÅŸmayı kendilerine ÅŸiar edinmiÅŸlerdi. Sihirbazlık öÄŸrenmiÅŸler ve her tarafa dağılmışlardı. Herkesin nabzına göre ÅŸerbet verip çok muttaki gibi görünüyorlardı. Meymun gizli cemiyetini güney Ä°ran da kurdu. Adamlarını her tarafa saldı. Bunlar Ä°smail-i mezhebine davet ediyorlar ve zulümle dolmuÅŸ yeryüzünü adalete gark etmek için Mehdinin zuhur edeceÄŸini yayıyorlardı. (el Bahaiyyun) Yeman-i ÅŸöyle diyor: Meymun’un zuhuru, hicri 276 senesinde olmuÅŸtur. Müslümanlara tuzaklar kurmuÅŸ, gaileler çıkarmış, Allah’ın kitabında her ayete Batın-i bir tevil yapmıştır. Rasulüllah’tan gelen her hadisi de batına tevil etmiÅŸtir. Bu melun bütün mezhepleri bilen Yahudi âlimiydi fakat Müslüman görünüyordu. Bâtıni fırkalar:

BABEK HURREMÄ°

Bâtıni hareket Ä°slam öncesi MazdekiliÄŸe uzanır. Lideri Azarbaycan da ortaya çıkan “Babek Hurremi” adında biriydi. Zamanla taraftarları çoÄŸaldı ve tehlikesi büyüdü. Yirmi sene boyunca Abbasilerin birçok ordusunu bozguna uÄŸrattılar, birçok Müslüman’ı boÄŸazladılar. En sonun da yakalandı ve kardeÅŸi ile beraber idam edildi. Hurremilerden birçok kol ayrıldı, onlardan biri de “Nazariyye” idi: Bunlar Mazyar isminde birine tabi oldular. Babek’in görüÅŸlerine benzer fikirleri vardı. Taberistan daÄŸları civarında taraftar topladılar. ElebaÅŸları Mutasım zamanında yakalandı ve idam edildi. Taberistan daÄŸlarında içkili, çengili geceler tertip ederler, birçok eÄŸlenceler yaparlardı. Kadın ve erkekler bir araya gelir mum söndü yaparlar ve her biri elinde kalan kadınla bir köÅŸeye çekilirdi.

Nizamü’l mülk, bunlardan ÅŸöyle bahsederdi: Bunlar namaz, oruç, Hac ve zekâtı bilmezler, ÅŸarap içmeyi mubah görürlerdi. Kadınları ortaklaÅŸa kullanırlar, bütün güçleri ile Ä°slam’ı yıkmaya çalışırlardı. Ehli Beyt’e hiç merhamet duymadıkları halde, Ä°slam imanını yıkmak için ve davalarını yaymak için Ehli Beyit isimlerine sarılmışlardı. (Tarih-ül Ä°slam-i siyasi) Babek’in inancında, dinsizlik, Ä°slam’dan dönüÅŸ, Hulul yoluyla beÅŸeri ilahlaÅŸtırma gibi sapıklıklarda vardı. Karamita: Aslen Kufeli Hamdan b. Kırmit isimli bir Rafızı’ye baÄŸlıydı. Kendisinden sonra Ebu Said El Cenabi onu takip etti ve hicri 301 senesinde hamamda öldü. Bunlar H. 281 yılında El Mutezid Billah’ın halifeliÄŸi zamanında ortaya çıkmışlardır. Uzun zaman devam edip, güçlerini artırdılar ve Müslümanların başına bela oldular. Abbasi devletini tehdit eder hale geldiler, seri halde birçok katliam yaptılar.

BaÄŸdadi tarihinde “…sonradan Hasan b. Behram adında biri Ahsa, Katif ve Bahreyn halkı üzerine yürüdü. Bu bölgeleri teslim aldı. Kadınları, çocukları esir aldı, Mushafları yaktı, mescitleri yıktı. Kadınları, çocuklar köleleÅŸtirdi ve erkekleri de kılıçtan geçirdi. Sonra bunlardan Yemen’li Sanadıki adında biri, o bölgelerin halkını kadın-çocuk demeden hepsini katletti. Hicri 317 senesinin Hac mevsiminde on binlerce Müslüman-ı öldürerek en büyük katliamı yaptılar. O sene Mekke’yi istila ettiler, Hacer-ül Esvedi yerinden çıkarıp Bahreyn’e götürdüler. Sonra, Ä°smaili mezhebine baÄŸlılıkları sebebiyle, Kırmitiylerle araları iyi olan Fatimilerin Halifesi araya girerek Haceri Esvedi yerine iade ettiler. Kırmitiler, Hz. Ali’nin halifeliÄŸini destekleyerek, çoÄŸunluÄŸun gönlünü kazanmışlardı. Sonra fesatları anlaşılmış, açıkça din düÅŸmanlıkları görülmüÅŸ ve niyetleri ortaya çıkmıştı Kırmitiler, Bahreyn, Ahsa ve Katif’de Bâtıni prensiplerine baÄŸlı bir devlet teÅŸkil ettiler. Prensipleri maddeci tabiatçılık, zındıkçılık, Âlemin kadim olduÄŸuna iman, mal ve kadınlarda ortaklık esasına dayanıyordu. Yani günümüzde ki Komünizm fikrini o günlerde icat etmiÅŸlerdi.

HaÅŸÅŸaÅŸiler: Ehli Beytin halifelikte ki hakkını ister görünen fakat aslında dinsiz olan Hasan Sabbah bu hareketin lideridir. Mezhebini yedi kademeli hiyerarÅŸik bir sıra halinde, ince-ince planlamıştır. Åžiarları “Varlığın aslı yoktur, her ÅŸey mubahtır” cümlesinden ibaretti. Özellikle Ä°ran, Irak ve Suriye de misli görülmemiÅŸ cinayetler iÅŸlediler. Devlet ve ilim adamlarından kendilerini muhalefet edenleri öldürdüler. Katledilenlerden biri de Selçuklu veziri Nizam-ül Mülk’tür. Yine Selahadin Eyyubiyi öldürmek içinde gayret sarfetmiÅŸlerdir. H. Sabbah ve adamlar Ä°ran’ın Alamut kalesinde üstlendiler. Oradan etrafa korku ve dehÅŸet saçtılar. Ä°nsanlara darbeler hazırladılar. Bol-bol yol kesip adam öldürdüler, gelene geçene tecavüz ettiler, yolcuların mallarını gasp ettiler. HaÅŸÅŸaÅŸiler, Abbasi devletine ÅŸiddetle karşı geldiler, yıllarca kaleyi muhasara eden ordu bir ÅŸey yapamadı, Hasanın adamları orduları defalarca bozguna uÄŸrattı. Hasan b. Sabbah hicri 520 senesinde öldü. Arkasından taraftarları bölündüler. Birbirilerini öldürdüler